piechur

"Ale z Amy to jest piechur"

Takie słowa słyszałam bardzo często.

Wózka używaliśmy sporadycznie od kiedy zaczęła dobrze chodzić i tak już zostało.

 Potrzebny był najczęściej tylko do spania.

Fakt Ama ma już sporo pona 3 lata, ale już rok temu zrobiła kilka kilometrów na nóżka, nie marudząc przy tym prawie wcale.

To ja mówiłam, żeby wziąć ją na rączki bo nie da rady.

Ale ona po chwili uciekała i szła sama.

Pamiętam jak wieczorem powiedziała: "mamusiu bolę mnie podeszwy na nóżkach" :)

Tym razem też była bardzo dzielna.

Faktycznie Ama to jest piechur.

Kiedyś na pewnym badaniu usłyszałam że dużo zależy od podejścia rodzica.

Dziecko widząc jego pewność, też jest pewniejsze i odważniejsze.

Od małego uczyłam ją samodzielnie chodzić po schodach. 

Rower, hulajnoga były na porządku dziennym i bardzo szybko załapała o co w tym chodzi.

 Nawet wrotki miała na nogach jak miała 2,5 roku - nie jeździ jednak chyba prze-zemnie bo źle wpływają na jej kolana.

Uwielbia się wspinać i faktycznie na ściankach idzie jej znakomicie.

Pamiętam jak miała ponad półtora roku i byliśmy na wczasach, to właśnie ona była najmniej wymagająca.

Spałą gdzie i o której popadł.

Nie płakała, nie marudziła.

Wszystko jej się podobało, wszystko było ciekawe, fascynujące.
Taka jest Ama.

Ale nic na siłę drodzy rodzice.

Każde dziecko jest inne, każde boi się czegoś innego i co innego je pasjonuje.

Nie mniej jednak, jak my uwierzymy - to nasze dziecko także szybciej uwierzy w siebie :)